BLOG 7 – Antwerpen en Rotterdam

We bewegen! Langzaam komt ons thuis los van de kade, waar de medewerkers van Mercy Ships België ons staan uit te zwaaien. De sleepboten spuiten water terwijl we door het dokkanaal richting de Schelde varen. Vrachtwagens op de kant toeteren luid. Dag Antwerpen, op naar Rotterdam!

We kijken terug op een regenachtige, koude, maar goede periode in Antwerpen. Het was een tijd van onze draai vinden, kennis maken met anderen aan boord en voor Juda de start van het schooljaar en voor Nora de start van de Nursery. De periode in Antwerpen voelde voor ons ook alsof we nog niet echt weg waren. De grens met Nederland was vlakbij, de mensen in het dorpje Stabroek begroetten ons in onze eigen taal en met een uur rijden zaten we, als we wilden, weer in Rotterdam. Toch zijn we niet veel in Nederland geweest, we wilden graag investeren in ons nieuwe leven aan boord en kennis maken met de andere bemanningsleden. Covid kwam ook nog om de hoek kijken en daarom moesten de kinderen en ik zeven dagen in quarantaine, omdat we close contact waren van iemand die positief getest was. De coronaregels op een schip zijn veel strenger; omdat je dicht op elkaar leeft is de kans op een uitbraak groter. De quarantaine was niet makkelijk, maar we voelden wel extra: dit is ons thuis. En we voelden ons extra verbonden met de andere families in quarantaine. Ook heel leuk om er met elkaar het beste van te maken overigens, en proberen positief te blijven, dat scheelt al de helft van het leed! 😊

En toen was de periode in Antwerpen toch ineens snel voorbij. We zetten vrijdag 25 februari koers naar Rotterdam. Het was een gekke gewaarwording om na twee maanden stilliggen het schip, ons huis, te zien varen. We hadden erg uitgekeken naar de reis naar Rotterdam en de tijd daar.
Onderweg zwaaiden we op verschillende plekken naar bekenden aan de wal. Op zaterdagmorgen werden we wakker op de Noordzee voor de kust van Nederland, de zon kwam op aan een strakblauwe hemel. Het was een prachtige start van wat een dag zou worden om nooit te vergeten. Rond 10:30 voeren we de Maas op bij Hoek van Holland. Daar werden we begroet door boten van het havenbedrijf en verschillende oude boten die met ons mee voeren over de Maas richting Rotterdam. Aangekomen bij de Erasmusbrug stonden er honderden geïnteresseerden aan de wal die ons begroeten. Het was fantastisch om ook zo veel bekenden te zien aan de wal. Daarnaast was het bijzonder om met ons nieuwe “huis” onze oude thuisstad binnen te varen!

In Rotterdam meerden we voor twee weken aan voor de presentatie van de Global Mercy aan het publiek. Het grootste evenement uit de historie van Mercy Ships. In 16 dagen tijd vonden er bijna 100 verschillende sub-evenementen plaats en bezochten zo’n 14.000 mensen het schip. Het was een intensieve maar ook mooie periode waarin enorm veel mensen kennis hebben kunnen maken met het prachtige werk van Mercy Ships. We vonden het erg mooi om te zien hoeveel familie, vrienden, gemeenteleden en oud-collega’s van de gelegenheid gebruik hebben gemaakt om het schip te bekijken. Dit gaf ons nog meer het gevoel dat er intensief met ons en het werk van Mercy Ships meegeleefd wordt.

Voor ons ging het leven aan boord in Rotterdam gewoon door. Geen vakantie, maar wel allerlei dingen te regelen. Nog een keer naar de GGD, nog een laatste afspraak met die, boodschappen hier, schoenen voor de kinderen daar, malariapillen bestellen en ga zo maar door. We waren daarom ook heel blij dat onze TFC een heel leuk afscheidsfeestje voor ons had geregeld. En na twee weken Rotterdam was alle energie op en was het goed om te vertrekken.

Weer de trossen los. Nu voor het ‘echte’ vertrek. Dat voelt toch wel anders. Dag familie, vrienden, Rotterdam en Nederland! Op naar Tenerife!

Bekijk hier een drone filmpje van ons vertrek uit Rotterdam: Good Bye and Thank You Rotterdam – YouTube